Τι σηματοδοτεί το παρατεταμένο πένθος

Της Μυρσίνης Κωστοπούλου

Είμαι 25  ετών. Η μητέρα μου πέθανε πριν από 3 χρόνια και έκτοτε ο πατέρας μου είναι θλιμμένος, κάθεται όλη μέρα μπροστά τηλεόραση και έχει απομονωθεί πλήρως. Πώς μπορώ να τον βοηθήσω;

Το παρατεταμένο πένθος μιμείται την κλινική εικόνα της κατάθλιψης, μίας ψυχικής κατάστασης στην οποία κυριαρχεί η μελαγχολία, η θλίψη, η ανηδονία, η συναισθηματική επιπέδωση, η αδυναμία άντλησης ικανοποίησης από την ζωή, η απομόνωση, τα αδιέξοδα στην σκέψη και ποίκιλες ψυχοσωματικές εκδηλώσεις.

Στα άτομα που πενθούν, η παρόρμηση να ψάξουν για τον «χαμένο άλλον» είναι χαρακτηριστική (βασανιστική ανάκληση των γεγονότων που προηγήθηκαν του θανάτου, πηγαία ανάγκη να κρατήσουν ζωντανές τις μνήμες του) καθώς και η πίστη ότι και η δική τους ζωή κάπου εκεί τελειώνει.

Ενώ οι ψυχικές αυτές διαδικασίες είναι φυσιολογικές και αποτελεσματικές τον πρώτο καιρό μετά την απώλεια, στην πορεία του χρόνου εγκλωβίζουν τον πενθούντα στην οδύνη της απώλειας.

Τα άτομα που δεν ξεσπούν απέναντι στην απώλεια και το πένθος και που πνίγουν τα συναισθήματα τους (θλίψη, οργή, ενοχή, ανακούφιση)  είναι πιθανό να υποφέρουν από παρατεταμένο και δισεπίλυτο πένθος, το οποίο μπορεί να μεταμφιεστεί σε κατάθλιψη ή ψυχοσωματικές παθήσεις.

Η έκφραση της θλίψης αποτελεί και την οδό προς την λύτρωσή της. Δείξτε με λόγια και πράξεις στον πατέρα σας ότι σας λείπει και τον έχετε ανάγκη αλλά και ότι παράλληλα και εσείς μπορείτε να τον στηρίξετε συναισθηματικά.

Αναζητήστε και την κατεύθυνση ψυχολόγου με πείρα στην ψυχολογική επεξεργασία του πένθους. 

Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια, email myrsi@hol.gr , twitter @myrsi1