Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Απ’ το κομματιασμένο «Εγώ» στην ψυχοπαθολογία της καθημερινότητας

Στα πρώτα παιδικά μας χρόνια ο ψυχικός οργανισμός δομείται με βάση τις εξωτερικές εικόνες των αγαπημένων & αναγκαίων για την επιβίωση μας προσώπων (γονείς – κηδεμόνες), τα οποία εσωτερικεύουμε, δηλαδή υιοθετούμε τα χαρακτηριστικά, τις στάσεις και τις συμπεριφορές αυτών των προσώπων, ταυτιζόμενοι μαζί τους.
Στηριζόμενος λοιπόν σ’ αυτην την διαδικασία εσωτερίκευσης ο αναπτυσσόμενος ψυχικός οργανισμός χτίζει αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «προσωπικότητα», ή αλλιώς «Εγώ».
Μ’ αυτή την «Εγωϊκή» δομή συνήθως τείνουμε να ταυτιζόμαστε για τα υπόλοιπα χρόνια της «ενήλικής» μας ζωής.
Αυτό το προσωπικό μας «Εγώ», διαμορφώθηκε στη βάση συγκεκριμένων προσώπων (μαμά, μπαμπάς, γιαγιά, παππούς, κ.λ.π.), τα οποία, με τη σειρά τους, «κουβαλάνε»  εύθραυστα, τεμμαχισμένα, τραυματισμένα,  ασθενή, κι ανολοκλήρωτα «Εγώ», κληρονομιά κι αυτά από σημαντικά πρόσωπα προηγούμενων γενεών, κ.ο.κ.
Έτσι, κι εμείς, απόγονοι των παραπάνω «τεμαχισμένων» ανθρώπων, συνήθως βιώνουμε την «προσωπικότητά» μας μέσα από τον προβληματικό τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους, μέσα από τις ασυνεπείς εκφράσεις του συναισθήματος & της συμπεριφοράς μας. Βιώνουμε δηλαδή το «Εγώ» μας ως μια αλλοπρόσαλη και ασταθή οντότητα που μοιάζει να είναι ατελής, τραυματισμένη, και διασπασμένη σε κομμάτια.
Επίσης, εξαιτίας της ταύτισής μας με αυτήν την ελλειμματική κι ανολοκλήρωτη ψυχική δομή (το «Εγώ») πολύ συχνά βιώνουμε συναισθήματα κενού, ματαίωσης, απουσίας νοήματος, έντονο ψυχικό πόνο, κουραστικά εσωτερικά διλήμματα, κι αναποφασιστικότητα.
Η βαθιά αίσθηση της ψυχικής μας ανεπάρκειας μας οδηγεί σε συναισθηματική ευαλωτότητα, κρίσεις ενοχής, οργής, κι επιθετικότητας, που, κατά περίπτωση, στρέφεται εναντίον των ατόμων με τα οποία σχετιζόμαστε, ή εναντίον αυτού που συνηθίζουμε να τον/ την αποκαλούμε «εαυτό» μας.
ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ - Κέντρο Προσωπικής Ανάπυξης & Ψυχοθεραπείας
Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης, M.Sc., Ph.D.
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής

8 σχόλια:

  1. Αυτά τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, μας συνοδεύουν για πάντα.

    Καλησπέρα Κώστα
    και καλό Σ/Κ
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολλές οι εσωτερικές μας συγκρούσεις.

    Η εσωτερική μας απρτίωση είναι πολύ σοβαρό πράγμα και δυστυχώς μεταφέρεται στα παιδιά μας, για να επιστρέψει πίσω σε μας, από τη μελλοντική συμπεριφορά τους. Διπλός πόνος...

    Δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος.
    Δεν είμαστε έρμαια κάποιων ασυνείδητων ορμών(προεγώ), ούτε κάποιων ανελαστικών-προβληματικών αξιακών προτύπων(υπερεγώ).

    Γι' αυτό ακριβώς υπάρχει το εγώ, για να ισορροπεί και να δίνει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα.

    Υπάρχει και η διαδικασία της μάθησης καθώς και η δύναμη της γνώσης(συμπεριφορική-γνωστική θεώρηση) που μας υπόσχονται πραγματική αλλαγή.
    Εμείς ελέγχουμε το ασυνείδητο μας, όχι συνειδητά, αλλά με τη βελτίωση των συνθηκών ζωής μας, τον έρωτα, την αγάπη, τη δημιουργικότητα, την οικογένεια, τον αθλητισμό.

    Και τότε οι συγκρούσεις μας, δε χτυπούν την πόρτα του προ-συνειδητού. Γιατί όταν το κάνουν, γεννιέται το λεγόμενο υποσυνείδητο άγχος(= φόβος για κάτι άγνωστο και ακαθόριστο).

    Η μάθηση και η αυτοβελτίωση υπόσχονται πολλά περισσότερα. Και το σωστό μεγάλωμα των παιδιών καθώς και ένα ασφαλές κοινωνικό περιβάλλον είναι απαραίτητα για να αντέχουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γαληνός
    Εγώ πάλι δεν είμαι τόσο αισιόδοξος για το κατά πόσον το εγώ μπορεί να ελέγξει τις επιθετικές ορμές του ανθρώπου. Πόλεμοι, βία, φόνοι, επιθετικότητα είναι γεμάτος ο κόσμος μας. Και φοβάμαι ότι αυτή η επιθετικότητα διατηρείται σχεδόν αναλίωτη μέσα στους αιώνες της ανθρώπινης ύπαρξης. Γιατί πως αλλιώς θα μπορούσαμε να δικαιολογήσουμε αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο και που πολλοί φοβούνται ότι οδηγούν στην καταστροφή του πλανήτη. Καλή μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βάσσια
    Έτσι φαίνεται. Και φαίνεται ότι το εγώ στην βρεφική του ηλικία διαμορφώνεται και από τους Άλλους πράγμα που σημαίνει ότι ένα μέρος του εγώ μπορεί πάντα να είναι γνωστό ακόμα και στον ενήλικα. Καλή μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάτι πρέπει να μπορεί να γίνεται γι αυτό το κατακερματισμένο ανολοκλήρωτο "εγώ". Κάτι πρέπει να μπορεί να το ανακουφίσει από τα διλήμματα που κουβαλαει. Δεν είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ρεγγίνα
    Και γώ πιστεύω ότι κάτι γίνεται, με έναν τρόπο μπορούμε να αποκτήσουμε αν το θέλουμε κάποια αυτογνωσία που να μας ανακουφίζει και να μας βοηθά. Καλή μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Kαλή βδομάδα!
    Έχουμε τόσα πολλά να να ατιμετωπίσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 50fm
    Να δούμε τι θα πρωτοαντιμετωπίσουμε. Καλή εβδομάδα επίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή