Η Μαρία είναι 45 ετών νοικοκυρά. Από μικρή ήταν «ευαίσθητη» σαν χαρακτήρας. Πρόσφατα επισκέφτηκε τον οικογενειακό γιατρό της , διότι το τελευταίο δίμηνο αισθανόταν κόπωση, χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο, και επιπλέον είχε και αρκετό στρες. Αυτό όμωςπου την ώθησε στο γιατρό, ήταν ότι τα βράδια επισκεπτόταν το… ψυγείο με συνέπεια να έχει πάρει 6 κιλά. Επιπλέον, εκνευρίζεται εύκολα και τσακώνεται συχνά με τον άνδρα της για «ψύλλου πήδημα».
Η ίδια αναφέρει πως «δεν μεευχαριστεί τίποτα πλέον» και μάλιστα σταμάτησε να πηγαίνει στις προγραμματισμένες, κάθε Τετάρτη, συναντήσεις, ενός γυναικείου σωματείου .
Επιπλέον, αρκετά βράδια στριφογυρίζει στο κρεβάτι, και εάν δεν πάρει «υπνωτικό» χάπι δεν κοιμάται.
Για συνέχεια βλέπε άρθρο των Νέων την διεύθυνση:
http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=11&articleID=8750&la=1
OUR ADULT SOUL FROM OUR CHILDHOOD TRAUMAS
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ...Μ'εβαλες σε σκεψεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, πριν λίγο διάστημα, και προς θλίψη μου κι έκπληξή μου, έπαθα αυτό που ο γιατρός όρισε ως κρίση "πανικού".
ΑπάντησηΔιαγραφή.........
Έχω θορυβηθεί πολύ. Γνώριζα ότι με τόσες δύσκολες στιγμές και σοβαρότατα προβλήματα ότι κάπου θα ξέσπαγε.... όμως αυτή η αίσθηση ,μετατραυματικά, του πανικού με τρόμαξε.
Δεν το ψάχνω περαιτέρω, ούτε με χάπια , ούτε με τίποτα. Μόνο με τη σκέψη μου... αν αυτό είναι δυνατό.
Καλό Σ/Κ
:-)
Το blog της Θεσσαλονικιας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ σε σκέψεις μπήκα. Καμμιά φόρά είναι μια λεπτή γραμμή που τα χωρίζει. Χρειάζεται κανείς να είναι υποψιασμένος.
Καλή μέρα
Βάσσια
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ακούσει από φίλους πολλά σχετικά και η προσπάθειά σου να το παλέψεις με το μυαλό σου είναι σωστή και εύχομαι να στεφθεί από επιτυχία. Σκέψου ότι σχεδόν το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων κάποια στιγμή της ζωής τους παθαίνουν κάποια διαταραχή. Δεν είσε μόνη. Πάντως και για μια μικρή περίοδο έξαρσης αν πάρεις και κάποια κατάλληλα χάπια νέας γεννιάς που θα σου δώσει κάποιος γιατρός δεν είναι και τίποτα τρομερό. Βοηθούν.
Καλη μέρα
Καλησπέρα!!!Σκέψεις πολλές......Αναρωτιέμαι μήπως κάποτε μου τύχει να αντιμετωπίσω μία τέτοια κατάσταση(άλλωστε η αγχώδης καθημερινότητα δεν σου αφήνει και πολλά περιθώρια να μην το σκεφτείς).Μία λεπτή γραμμή χωρίζει σχεδόν τα πάντα στην ζωή μας:τη μελαγχολία από την κατάθλιψη,την τρέλα από τη λογική,την ευτυχία από την δυστυχία,τη χαρά από την λύπη,το γέλιο από το δάκρυ......Τουλάχιστον ας ελπίζουμε πάντα το καλύτερο με ΧΑΜΟΓΕΛΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΓΓΕΛΙΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παλεύουμε για το χαμόγελο και όπου μας πάει. Αλλά ας τα έχουμε υπ΄ όψη.
Καλή σου μέρα.
Αν χρειαστεί να οδηγηθώ σε φαρμακευτική αγωγή θα το κάνω. Αλλά πριν θα εξαντλήσω όλους τους τρόπους που γνωρίζω..... σκέψη, άθληση, διάβασμα, μουσική..... και μέχρι τώρα τα καταφέρνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατρός δεν είμαι αλλά πιστεύω ότι είμαστε γιατροί της ψυχής μας.
Σ΄ευχαριστώ :-)