Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Κίνδυνος για καρδιοπαθείς με κατάθλιψη

Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα
Ο συνδυασμός κατάθλιψης και στεφανιαίας νόσου σε έναν ασθενή είναι πολύ πιο επικίνδυνος απ’ ό,τι κάθε μία ασθένεια από μόνη της, αναφέρουν γάλλοι και βρετανοί ειδικοί.
Όπως διαπίστωσαν σε μελέτη με σχεδόν 6.000 άνδρες και γυναίκες, όσοι έπασχαν και από τις δύο ασθένειες είχαν τετραπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από την καρδιά τους ή από άλλα νοσήματα του κυκλοφοριακού.
Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Heart», συμπεριέλαβε μεσήλικες εθελοντές, τους οποίους οι ερευνητές παρακολουθούσαν επί 5,5 χρόνια.
Τα ευρήματά της υποδηλώνουν πως οι γιατροί θα πρέπει να παρακολουθούν πιο στενά τους καρδιοπαθείς οι οποίοι εκδηλώνουν κατάθλιψη.
Όπως έδειξε η μελέτη, οι εθελοντές που είχαν μόνον καρδιοπάθεια είχαν κατά 67% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία στη διάρκεια της μελέτης, σε σύγκριση με όσους δεν είχαν ούτε καρδιοπάθεια ούτε κατάθλιψη.
Όσοι καρδιοπαθείς όμως είχαν και κατάθλιψη, είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία και τετραπλάσιες να πεθάνουν από καρδιαγγειακά νοσήματα.
Οι ειδικοί λένε ότι τα νέα ευρήματα ενισχύουν προγενέστερα που έχουν δείξει ότι η κατάθλιψη αποτελεί πλήγμα για την καρδιολογική υγεία. Και συνιστούν σε όλους – καρδιοπαθείς ή μη – αν νιώθουν κακοδιαθεσία, να συζητούν με τον γιατρό τους γι’ αυτήν.
Από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Απ’ το κομματιασμένο «Εγώ» στην ψυχοπαθολογία της καθημερινότητας

Στα πρώτα παιδικά μας χρόνια ο ψυχικός οργανισμός δομείται με βάση τις εξωτερικές εικόνες των αγαπημένων & αναγκαίων για την επιβίωση μας προσώπων (γονείς – κηδεμόνες), τα οποία εσωτερικεύουμε, δηλαδή υιοθετούμε τα χαρακτηριστικά, τις στάσεις και τις συμπεριφορές αυτών των προσώπων, ταυτιζόμενοι μαζί τους.
Στηριζόμενος λοιπόν σ’ αυτην την διαδικασία εσωτερίκευσης ο αναπτυσσόμενος ψυχικός οργανισμός χτίζει αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «προσωπικότητα», ή αλλιώς «Εγώ».
Μ’ αυτή την «Εγωϊκή» δομή συνήθως τείνουμε να ταυτιζόμαστε για τα υπόλοιπα χρόνια της «ενήλικής» μας ζωής.
Αυτό το προσωπικό μας «Εγώ», διαμορφώθηκε στη βάση συγκεκριμένων προσώπων (μαμά, μπαμπάς, γιαγιά, παππούς, κ.λ.π.), τα οποία, με τη σειρά τους, «κουβαλάνε»  εύθραυστα, τεμμαχισμένα, τραυματισμένα,  ασθενή, κι ανολοκλήρωτα «Εγώ», κληρονομιά κι αυτά από σημαντικά πρόσωπα προηγούμενων γενεών, κ.ο.κ.
Έτσι, κι εμείς, απόγονοι των παραπάνω «τεμαχισμένων» ανθρώπων, συνήθως βιώνουμε την «προσωπικότητά» μας μέσα από τον προβληματικό τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους, μέσα από τις ασυνεπείς εκφράσεις του συναισθήματος & της συμπεριφοράς μας. Βιώνουμε δηλαδή το «Εγώ» μας ως μια αλλοπρόσαλη και ασταθή οντότητα που μοιάζει να είναι ατελής, τραυματισμένη, και διασπασμένη σε κομμάτια.
Επίσης, εξαιτίας της ταύτισής μας με αυτήν την ελλειμματική κι ανολοκλήρωτη ψυχική δομή (το «Εγώ») πολύ συχνά βιώνουμε συναισθήματα κενού, ματαίωσης, απουσίας νοήματος, έντονο ψυχικό πόνο, κουραστικά εσωτερικά διλήμματα, κι αναποφασιστικότητα.
Η βαθιά αίσθηση της ψυχικής μας ανεπάρκειας μας οδηγεί σε συναισθηματική ευαλωτότητα, κρίσεις ενοχής, οργής, κι επιθετικότητας, που, κατά περίπτωση, στρέφεται εναντίον των ατόμων με τα οποία σχετιζόμαστε, ή εναντίον αυτού που συνηθίζουμε να τον/ την αποκαλούμε «εαυτό» μας.
ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ - Κέντρο Προσωπικής Ανάπυξης & Ψυχοθεραπείας
Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης, M.Sc., Ph.D.
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Η κατάθλιψη του Ίντερνετ

Από βαριά κατάθλιψη κινδυνεύουν όσοι νέοι 17-24 ετών κοιμούνται λιγότερες από οκτώ ώρες, γιατί ξενυχτούν παίζοντας δικτυακά παιγνίδια ή σερφάροντας στο Ίντερνετ.
Αυτό αποδεικνύει έρευνα στην Αυστραλία σε 20.000 νέους, από τους οποίους όσοι κοιμούνταν λιγότερες από έξι ώρες, παρουσίαζαν συμπτώματα άγχους, στρες και κατάθλιψης, σε σχέση με το 1/4 όσων συμπλήρωναν το απαραίτητο οκτάωρο.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν, ότι ο χρόνος ύπνου των νέων στις...ηλικίες αυτές μειώνεται σταδιακά εξαιτίας των ωρών που περνούν μπροστά στον υπολογιστή παίζοντας ή σερφάροντας στο Ίντερνετ.
Ο καθηγητής Νικ Γκλόζιερ, επικεφαλής της μελέτης που έγινε στο Ινστιτούτο Τζόρτ για την Παγκόσμια Υγεία, λέει:
"Τις τελευταίες δεκαετίες οι έφηβοι και οι νέοι κοιμούνται όλο και λιγότερες ώρες, ενώ γενικά οι υπόλοιποι κοιμόμαστε περισσότερο. Υπάρχουν πολλά γκάτζετ που τα παιδιά και οι νέοι παίρνουν στο δωμάτιό τους, τα οποία δεν υπήρχαν παλαιότερα. Παρ΄ ότι περνούν πολλές ώρες το βράδυ ασχολούμενοι μαζί τους, το πρωί πρέπει να σηκωθούν και να πάνε στο σχολείο ή το πανεπιστήμιο ακριβώς την ίδια ώρα, όπως πήγαιναν και τις περιόδους που κοιμόντουσαν περισσότερο. Ετσι, πολλοί μαθητές ή φοιτητές αρχίζουν και παρουσιάζουν έντονα συμπτώματα από την έλλειψη ύπνου".
Και επισημαίνει ότι η έλλειψη ύπνου, μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα πολλές και σοβαρές συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό.