Νιώθουμε ολοένα μεγαλύτερη μοναξιά

Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα

Η σύγχρονη ζωή μάς κάνει να νιώθουμε ολοένα πιο απομονωμένοι και μόνοι – και αυτό ισχύει πλέον ανεξαρτήτως ηλικίας, σύμφωνα με νέα στοιχεία που παρουσίασε το βρετανικό Ίδρυμα Ψυχικής Υγείας (MHF).

Ένας στους δέκα απ’ όσους συμμετείχαν σε νέα δημοσκόπηση του MHF είπε ότι νιώθει ολοένα πιο απομονωμένος και μόνος, και το 48% δήλωσαν πως πιστεύουν ότι γενικώς γινόμαστε πιο μοναχικοί.

Αυτό το αποδεικνύουν και στοιχεία που δείχνουν ότι το ποσοστό των νοικοκυριών με έναν ένοικο έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια, και πλέον έχει υπερβεί το 12%.

Τα διαζύγια επίσης έχουν διπλασιαστεί τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ περισσότεροι από ένας στους τρεις (το 35%) των ενηλίκων θα ήθελαν να ζουν πιο κοντά στην οικογένειά τους.

Τα νέα στοιχεία, που δημοσιεύονται στο περιοδικό «TheLonelySociety», αποκαλύπτουν επίσης ότι η μοναξιά δεν είναι πλέον συχνή μόνο μεταξύ των ηλικιωμένων, όπως συνέβαινε τις δεκαετίες του 1970 και του 1980.

Αντιθέτως, πλήττει πλέον ακόμα και τα παιδιά. Είναι χαρακτηριστικό, πως μια βρετανική γραμμή βοηθείας παιδιών – ονομάζεται ChildLine– δέχτηκε πέρυσι σχεδόν 10.000 κλήσεις από παιδιά που είπαν ότι νιώθουν μόνα τους. Ο αριθμός αυτός είναι κατά 60% αυξημένος σε σύγκριση με τον αντίστοιχο του 2005!

Επιπλέον, οι άντρες που νιώθουν μόνοι τείνουν να γίνουν όσοι και οι γυναίκες (30% έναντι 38%, αντιστοίχως).

Οι εκπρόσωποι του MHF εκτιμούν πως αφιερώνουμε πλέον τόσο πολύ χρόνο στη δουλειά και στο πως θα βγάλουμε την καθημερινότητά μας, ώστε αμελούμε τις ουσιώδεις σχέσεις της ζωής μας, με τους φίλους και την οικογένειά μας.

Το πρόβλημα είναι πως η μοναξιά δεν έχει συνέπειες μόνο στην ψυχική μας υγεία, αλλά και στην σωματική καθώς μελέτες έχουν δείξει πως όταν είναι χρόνια μπορεί να υπονομεύσει ακόμα και την καρδιαγγειακή υγεία.

Από την εφημερίδα τα ΝΕΑ

Σχιζοφρένεια και δημιουργικότητα

Της ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ

Θα θέλατε να είστε ζωγράφος του βεληνεκούς ενός Σαλβαντόρ Νταλί ή μαθηματικός σαν τον εισηγητή της Θεωρίας των Παιγνίων Τζον Νας; Ναι;

Άραγε, πόσο έχετε προσμετρήσει στην επιτυχία αυτών των ανθρώπων το γεγονός ότι και οι δύο είχαν συμπτώματα ψυχασθένειας;

Πόσο έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει ότι οι περισσότεροι χαρισματικοί άνθρωποι, που έχουν κατορθώσει σημαντικά επιτεύγματα για την ανθρωπότητα, ήταν «εκτός των φυσιολογικών ορίων» προσωπικότητες; Διαφορετικά:

«Η δημιουργικότητα είναι μια όψη της σχιζοφρένειας» υποστηρίζουν Σουηδοί επιστήμονες, μετά από μελέτες για τη λειτουργία του εγκεφάλου. Τομογραφίες στα κέντρα σκέψης ανθρώπων με έντονες δημιουργικές τάσεις παρουσιάζουν εκπληκτικές ομοιότητες με αυτές ανθρώπων που πάσχουν από σχιζοφρένεια.

Συγκεκριμένα, και οι δύο αυτές ομάδες ανθρώπων παρουσιάζουν την ίδια έλλειψη σημαντικών υποδοχέων, οι οποίοι χρησιμοποιούνται στο φιλτράρισμα και την κατανομή των σκέψεων.

«Θα μπορούσε να είναι αυτή η ανασταλτική λειτουργία που επιτρέπει στους δημιουργικούς ανθρώπους να σπάνε τα φράγματα της λογικής» υποστηρίζουν οι επιστήμονες του «Karolinska Institute» της Σουηδίας, «ενώ σε κάποιους άλλους οδηγεί σε ψυχική ασθένεια».

Οι επιστήμονες υποψιάζονται πως η σχιζοφρένεια και η δημιουργικότητα είναι δύο διαφορετικές εκδηλώσεις της ίδιας αιτίας. Οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος, δηλαδή.

Ορισμένοι από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες και διανοητές όλων των εποχών παρουσίαζαν σημάδια ψυχασθένειας -όπως ο Ολλανδός ζωγράφος Vincent van Gogh, ο Αμερικανός μαθηματικός John Nash, o πολυπράγμων Salvador Dali.

Είναι, ήδη, γνωστό πως η δημιουργικότητα συσχετίζεται με την κατάθλιψη, τη σχιζοφρένεια και τη διπολική διαταραχή. Παρομοίως, οι άνθρωποι που έχουν οικογενειακό ιστορικό ψυχικών ασθενειών τείνουν να είναι πιο δημιουργικοί.

Σύμφωνα με τα ευρήματα του καθηγητή Frederik Ullen, οι δημιουργικοί άνθρωποι, όπως και οι σχιζοφρενείς, έχουν λιγότερο ευαίσθητους υποδοχείς ντοπαμίνης, με αποτέλεσμα να μη φιλτράρονται όλες οι πληροφορίες στο θάλαμο, όπου γίνεται η εκλογίκευση και να φτάνουν ακατέργαστες στο εγκεφαλικό φλοιό.

Η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε και σχολιάστηκε κατά κόρον την εβδομάδα που μας πέρασε, θυμίζει όμως σε πολλά άλλη, παλαιότερη έρευνα του «New Scientist».

Πέρυσι, στο εν λόγω περιοδικό, ο Σζάμπολκς Κέρι από το Semmelweis University της Βουδαπέστης είχε υποστηρίξει ότι εντόπισε ένα γονίδιο που σχετίζεται με την ανάπτυξη του εγκεφάλου, την επονομαζόμενη νεουρεγκιουλίνη 1, η οποία έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει ελαφρώς τον κίνδυνο εκδήλωσης σχιζοφρένειας.

Η μετάλλαξη του συγκεκριμένου γονιδίου επηρεάζει την πρωτεΐνη της νεουρεγκιουλίνης 1, που εκκρίνεται στον εγκέφαλο και ευθύνεται για την εκδήλωση ψυχώσεων, την ασθενή μνήμη και την ευαισθησία στην κριτική.

Το 50% περίπου των υγιών Ευρωπαίων διαθέτουν ένα αντίτυπο του μεταλλαγμένου αυτού γονιδίου, ενώ το 15% διαθέτουν δύο.

Μετά από έρευνα στην οποία συμμετείχαν 200 φοιτητές, ο Κέρι διαπίστωσε ότι τα άτομα που διέθεταν δύο αντίτυπα της νεουρεγκιουλίνης 1 έτειναν να έχουν καλύτερες επιδόσεις στα τεστ δημιουργικότητας σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. Περισσότερο δημιουργικοί αποδείχθηκαν και όσοι είχαν ένα αντίτυπο σε σύγκριση με αυτούς που δεν διέθεταν κανένα.

Ωστόσο, δεν είναι ακόμη γνωστός ο ακριβής τρόπος με τον οποίο η νεουρεγκιουλίνη επηρεάζει τη δημιουργικότητα.

Οι εθελοντές με δύο αντίτυπα του μεταλλαγμένου γονιδίου δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες από τους υπόλοιπους να εκδηλώσουν διάφορες ψυχώσεις. Αυτό σημαίνει ότι η συσχέτιση της μετάλλαξης με την ψυχική ασθένεια δεν εξηγεί πλήρως τη σχέση της με τη δημιουργικότητα, υποστηρίζει ο Κέρι.

Η ευφυΐα φαίνεται να είναι ένας από τους παράγοντες που καθορίζουν εάν η μετάλλαξη της νεουρεγκιουλίνης 1 θα οδηγήσει σε εκδήλωση δημιουργικών ή ψυχωτικών τάσεων. Ιδού, παρά ταύτα, πώς κατέληγε η επιστημονική ανακοίνωση του Κέρι:

«Μέσα από την κλινική μου εμπειρία έχω διαπιστώσει ότι τα άτομα με υψηλότερο IQ έχουν μεγαλύτερες διανοητικές δυνατότητες για να αντεπεξέλθουν στις ψυχωτικές τους εμπειρίες, καθώς δεν αρκεί μόνο να νιώθεις αυτά τα συναισθήματα, πρέπει να μπορεί και να τα επικοινωνείς».

Από την εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ

Το άγχος δυσχεραίνει την επούλωση των πληγών

Το άγχος και το στρες δυσκολεύουν το κλείσιμο μιας πληγής, σύμφωνα με μια νέα έρευνα βρετανών ψυχιάτρων. Οι ερευνητές προξένησαν μικρά τραύματα σε υγιείς εθελοντές, που βρίσκονταν υπό διαφορετικές συνθήκες άγχους και ψυχολογικής πίεσης. Τα τραύματα των λιγότερο αγχωμένων ατόμων έκλεισαν με διπλάσια ταχύτητα, κατά μέσο όρο, σε σχέση με όσους ένιωθαν πολύ στρες.

Η έρευνα, υπό τον καθηγητή Τζον Γουάινμαν του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του King's College του Λονδίνου, παρουσιάστηκε στο επιστημονικό φεστιβάλ του Τσέλτενχαμ, σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντεπέντεντ».

Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι μεταβολές στο επίπεδο της «ορμόνης του στρες» κορτιζόλης αντανακλούσαν την ταχύτητα αποθεραπείας μιας πληγής. Όσο περισσότερη η κορτιζόλη, τόσο πιο αργό το κλείσιμο του τραύματος.

Ο Γουάινμαν έχει δείξει, σε προηγούμενη έρευνα του, ότι η αποκατάσταση ενός τραύματος μπορεί να επιταχυνθεί σημαντικά μέσω ψυχολογικής βοήθειας που καταπραΰνει το συναισθηματικό στρες.

Ο βρετανός ψυχίατρος εξέφρασε την ελπίδα ότι τα συμπεράσματα των ερευνών του θα αξιοποιηθούν, ώστε οι γιατροί να συμπεριλάβουν και ψυχολογικού τύπου παρεμβάσεις σε ασθενείς που αναρρώνουν από μια χειρουργική επέμβαση ή που έχουν κάποιο άλλο τραύμα.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_10/06/2010_341642 με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το ΔΝΤ μάς στέλνει στον ψυχίατρο

ΕΛΕΝΑ ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Στο Δρομοκαΐτειο Νοσοκομείο διπλασιάστηκαν το τελευταίο τετράμηνο οι εισαγωγές

Στο νοσοκομείο- και ειδικότερα στο ψυχιατρείο- στέλνουν τους Ελληνες η οικονομική κρίση και η ανασφάλεια της εργασίας. Στο Δρομοκαΐτειο έχουν διπλασιαστεί το τελευταίο τετράμηνο τόσο οι εισαγωγές ψυχικά πασχόντων όσο και οι επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία ατόμων που θέλουν να τους δει γιατρός και να τους γράψει έστω και ένα φάρμακο. Δεν βρίσκονται όμως όλοι σε παραγωγική ηλικία. Πολλοί από αυτούς που επισκέπτονται το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο είναι συνταξιούχοι, οι οποίοι έχουν στην κυριολεξία τρελαθεί μετά τις ανακοινώσεις για τις περικοπές των συντάξεων, αλλά και εργαζόμενοι που βρίσκονται λίγο πριν από τη σύνταξη.

«Υπάρχουν οικογένειες οι οποίες επειδή δεν αντέχουν πλέον να κρατούν στο σπίτι άνθρωπο με προβλήματα ψυχιατρικής φύσεως ήπιας μορφήςμας παρακαλούν να τον δεχθούμε. Αν δεν τα καταφέρουν, καταγγέλλουν στην Αστυνομία δήθεν ότι φωνάζει προκειμένου να εισαχθεί με εισαγγελική παραγγελία. Από τη στιγμή που το περιστατικό είναι διαγνωσμένο, ο γιατρός δεν μπορεί να μην τον κρατήσει για παρακολούθηση. Αλλοι μένουν δέκα ημέρες, άλλοι έναν μήνα, εξαρτάται από την περίπτωση» δηλώνει προς «Το Βήμα» ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων του Δρομοκαϊτείου κ. Μιχ. Γιαννά κος. Ο αριθμός των εισαγωγών ατόμων με ψυχικές παθήσεις στο Δρομοκαΐτειο αυξάνεται συνεχώς. Την περασμένη Πέμπτη, ημέρα εφημερίας, εισήχθησαν 25 ασθενείς. Χθες μέσα σε μισή ώρα (3 μ.μ.- 3.30 μ.μ.) εισήχθησαν οκτώ ασθενείς. «Αν μπαίνουν 25 ασθενείς σε κάθε εφημερία, υπολογίζουμε ότι τον μήνα θα έχουμε επιπλέον 200 περιστατικά» αναφέρει ο κ. Γιαννάκος. Την ίδια στιγμή, καταγγέλλει, υπάρχει σημαντική έλλειψη γιατρών και νοσηλευτών. «Οι ελλείψεις γιατρών είναι πολλές. Ως παράδειγμα αναφέρω ότι δεν έχουμε καρδιολόγο. Αν συμβεί οτιδήποτε σε ασθενή, πρέπει να τον μεταφέρουμε σε γενικό νοσοκομείο» σημειώνει.

Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι της διοίκησης του Δρομοκαϊτείου δηλώνουν ότι σε κάθε γενική εφημερία το νοσοκομείο δέχεται κατά μέσον όρο 40 έκτακτα περιστατικά, ενώ τα ψυχιατρικά τμήματα του «Ευαγγελισμού» και του «Γ. Γεννηματάς» δέχονται στις γενικές εφημερίες από 50 ως 70 επείγοντα περιστατικά. Στοιχεία που δίνουν δείχνουν ότι τα επείγοντα περιστατικά ανέρχονται το τελευταίο τετράμηνο σε περίπου 1.200, ενώ η κίνηση των εξωτερικών ιατρείων το ίδιο διάστημα κυμαίνεται στις 3.500. Σύμφωνα με τον διευθυντή Ψυχιατρικής Κλινικής στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής («Δαφνί») κ. Θ. Μεγαλοοικονόμου, στο ΨΝΑ «δεν έχουν ακόμη φανεί οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην ποσότητα των αιτημάτων όσο στο περιεχόμενό τους, αλλά θα φανούν το προσεχές διάστημα και στον αριθμόκαι στην πολυπλοκότητα των αναγκών». Οπως επισημαίνει, το περιεχόμενο της σκέψης, το άγχος και ο φόβος των ατόμων που προσέρχονται στα εξωτερικά ιατρεία έχουν άμεση σχέση με τη σημερινή κατάσταση. «Βλέπουν αδιέξοδο, καταστροφή» τονίζει. Ο διοικητής του Νοσοκομείου κ. Γ. Παπαδόπουλος σημειώνει ότι γίνεται προσπάθεια καταγραφής των στοιχείων των έκτακτων εισαγωγών και της νοσηλευτικής κίνησης των ψυχιατρικών τμημάτων. Ως τον Ιούλιο, προσθέτει, θα είναι πιο ξεκάθαρη η εικόνα.

Σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο στην Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο κυρία Ιλια Θεοτοκά-Χρυσοστομίδη , τα περιστατικά που αφορούν αγχώδεις διαταραχές και κρίσεις πανικού έχουν αυξηθεί λόγω οικονομικής κρίσης. «Βλέπουμε παθητικότητα στην επίλυση προβλημάτων, δηλαδή οι άνθρωποι αισθάνονται λιγότερο ενεργητικοί και μάχιμοι. Υπάρχει τάση αδράνειας και αδιαφορίας προς την επίλυση των προβλημάτων» σημειώνει, τονίζοντας ότι παρατηρείται τάση αύξησης της χρήσης ουσιών. «Η παθητικότητα και η απουσία κινήτρου οδηγούν σε μια καταθλιπτική συμπεριφορά. Οι άνθρωποι νιώθουν αβοήθητοι και πιστεύουν ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι γι΄ αυτό. “Βουλιάζουν” στην παθητικότητα». Ωστόσο καταλήγει ότι υπάρχει και μερίδα πληθυσμού που δέχεται να προσαρμοστεί στις αλλαγές.

«Πώς θα ζήσουμε χωρίς δουλειά;..»

«Αν χάσουμε τη δουλειά μας, πώς θα ζήσουμε τα παιδιά μας;». Αγωνία, απελπισία, αδιέξοδο... Συναισθήματα «ζωγραφισμένα» στο πρόσωπο της Ελένης Χ. Η 50χρονη γυναίκα εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, όπως και ο σύζυγός της. Τους τελευταίους μήνες αισθάνεται ανασφάλεια για το μέλλον της οικογένειάς της και ειδικότερα των δύο παιδιών της. «Τον άντρα μου καθυστέρησαν να τον πληρώσουν. Τι θα κάνουμε, πώς θα ζήσουμε;». Το βλέμμα της είναι τρομαγμένο και η ανάσα της κόβεται καθώς μιλάει στη γιατρό που την παρακολουθεί τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο η συνομιλία μαζί της την κάνει να νιώθει καλύτερα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=336095&dt=08/06/2010